22 Haziran 2013 Cumartesi

YENİ KARARLAR.....İNATLAŞMA

bir süredir hayatımı sorguluyorum..kendime eskisi kadar bakmıyorum artık bunu fark ettim.Bir yere gidecekken elbise dolabının önünde dakikalarca durup bakıp duruyorum ne giysem diye.Ya benim tarzım yok yada vardı da bir yere gitti :)
       İşin şakası eskiden aradığımı kolayca bulur alırdım.E ne yalan söylieyeyim yakışıştırırdım da kıyısından bucağından...
       Eskide kaldı demek ki o günler. Daha dün Antalyadaydım..bilindik markalar dahil güllük olmak üzere bütün gün dolaştım aldığım 2 parçadan ibaret LCW 'den  bir kapri ve tişört...eve geldim.bu seferde eşim tişört teki yazıyı beğenmedi.ben hazırım eksik sendin yazıyomuş ingilizce.ben üstüme göre buldum diye sevinip yazısına bile bakmadım tabii.En nihayetinde tişört değişti tabi.beğenmediğim birini almak zorunda kaldım evde giyicem artık :))
      Çok dertliyim kıyafet konusunda çokkkkk.

Yeni kararlara gelelim....her zamanki gida bi zayıflamaya karar verdim vereceğim kilo aslında çok değil 8 kilo versem yetecek :)) 55 inmiş olucam ve kıyafet sorunuda ortadan kalkmış olacak inşallah.

2. Karar saçlarla ilgili saçlarım doğumdan sonra çok döküldü heleki kahkül tarafı kalmadı desem abartmam sanırım kuaför krepe bile atamıyor tutmuyor azlığından ve inceliğinden.Ne zamandır solgar çinko vitamin almak istiyordum.Antalyadaykende artık yeter deyip aldım bakalım  5. gün bugün inşallah oda işe yarayacak inanıyorum :))

3.Karar da artık kendime vakit ayırmayı  düşünüyorum.Düşünmekle kalmayıp rutine bindiricem inşallah bunuda :))


İşte bunları yapmakta da şimdiye kadar olmadığım kadar niyetliyim.İş artık inada bindi.Kilolarıma savaş açtım bekleyim geliyorummmmmmm..

NOT:Şu an ki kilom 63 hadi bakalım bana bol şanslar.

 üstteki resim oğlumun kreşinde 23 nisan kutlamaları sınıfımızn kıyaftlerini ben dikmiştim.Kızlara tütü etek yakalarına gül.erkeklerede papyon ve kuşak



 üstteki resimde kreş kapanmadan bir gün önce yıl sonu gösterisinden .Bizim yaş grubumuz 3 yaş.Öğretmenimiz artık meteryallerden  kostüm tasarlamamızı istedi. Ben yapmıycaktım ama son anda canım arkadaşım MÜRÜVVET in katkılarıyla  doktor kıyafeti çıktı ortaya.Şimdide iyi ki yapmışım diyorum.Oğluşum çok mutlu oldu o gün :)))

postumu oğluşumla bitireyim dedim.......

10 Mayıs 2013 Cuma

DEĞİŞTİRMEK İSTİYORUMMMMMM

Bu aralar herşeyi değiştiresim var.koltuklar,vitrin takımı,yatak odası,halılar,perdeler.. vs.

evdeki herşey gözüme batmaya başladı nerden başlasam diyorum tek tek hepsi gidecek ama kararlıyım.şimdilik koltuklardan başlıyorum minimi kandırdım.yan binamızda arkadaşımın eşi döşemecilik yapıyor 2.el koltuklarıda satıyor.pazar günü tekli koltuğumun birini streçleyip indirmeyi düşünüyoruz.

inşallah güzel bir paraya güzel bir müşteri çıkarda kurtulurum.Aslında yeni evli sayılırım daha eşyalarımda yeni ama evlenirken çok gezdik çok baktık en son bunları beğendik.Ben koltukları mini beğendi sandım tamam dedim oda ben beğendim sanmış tamam demiş vel hasıl kelam ikimizde birbirimize birşey söylemeden almışız.

Şimdide ben sürekli söylenip geziyorum evin içinde bunu istemiyorum bunu da yok bu olmuyo buraya diye :)))
 bu koltuklar çok rahat ama çok yer kaplıyor.bide ben beyaz mobilya severken ve almak isterken nasıl aldım ben bunları yaaaaa ....


neyse moral bozmaya gerek yok allahın izniyle doğru yoldayım hayırlısıyla satılırsada beyazlar bei bekleyin :)))

30 Ekim 2012 Salı

HOŞGELDİMMM :))

Yazmak yada yazmamak işte bütün mesele bu..kaç kere geldim blogumun kapısına kadar ama içeri girmek içimden gelmedi.oysaki ne güzel herşeyi yazıyormuşum nedense uzaklaştım.kimsede kalmamış gibi eskilerden...belki yine toplaşırız :))

geçen zamanda benim küçük oğluşum 3 yaşına bastı.kocaman delikanlı oldu :))

 dün akşam oğlumla yemeğimizi erken yedik.sonrada acıktık.hamur kızartması geldi aklımıza.ben daha kızartırken benim küçük fare başladı yemeye.

 bu arada taburesinide kendisi getirip çıktı üstüne :))
 bu resimde 5 dk öncesine ait.kalan hamurlarımızı şimdi midemize indiriyoruz kuzumla
 son resimleri ekledim çünkü canımu  anneannemin ördüğü patikler için.bu gün kışlıkları çıkarırken elime geçti.bazılarını daha hiç giydirmedim ama küçüldüler.ancak bu oldu.pek yakıştı kuzuma ev botu gibi oldu.hayatta böyle sıkıntılı şeyleri sevmez ama nasıl olduysa sevdi ve çıkarmıyor ayağından .
canım anneannem ellerine sağlık allahım sana sağlık ve şifalar versin inşallah.

şimdilik bu kadar aslında çok şey var ama sırayla :)))

12 Ekim 2010 Salı

BEN GELDİMMMM :))))





Cuma günü oğlum 1 yaşına basıyor.doğum gününü babasının barında yapmak istiyorum.şimdilik hazırlıklarla uğraşıyorum.çok yoğunum, telaşlıyım,bi aksilik olacak diye aklım çıkıyor.
davetiyeler yarına yetişecek,bulunbuğumuz yerde resimli kurabiye yapan birisini bulamadım,zorda olsa ben yapıcam gibi görünüyor.
herşey gözümde o kadar çok büyüyorki anlatamam. inşallah alnımın akıyla bu işten çıkarım...




1 Mart 2010 Pazartesi

ARANAN KAN BULUNDU


Ne kadar uzun zaman olmuş yazmayalı. 4 ay kadar galiba :)))



aslında aklımdan geçen her hadta buraya yazmaktı.ama bilmiyorum içimden yazmak gelmedi.güyya oğluma hatıra kalacaktı ama miskinliğim tuttu. pişmanım yazmadığım için çok konular atladık.

şimdi revaçta olan konu göğüs ucu yarıkları.çok ozr günler geçiriyorum.ne yaptımsa kalıcı bir çözüm bulamadım.herkezin ilk haftalarda yaşadıklarını ben oğlumun erken diş çıkarması sebebiyle 4. ayda yaşamaya başladım.3 er yerinden yarık ikiside ve emerken resmen işkence yaşıyorum.

ne yaptımsa olmuyooooo.sadece anne sütüyle beslediğim için oğlumu onada acıyorum.

sürekli sağmak zorunda kalıyorum ama emmeye benzemiyorum sütün yarısı gelmiyor.


şimdiki denediğim yol genel cerrah tarafından tavsiye edildi.


her emmemizden yada sağmaktan sonra karbonatlı suyla siliyorum kuruluyorum,ve bepanthen krem sürüyorum.eğer oğlum bana 3 gün izin veripte biberınla sütünü içse iyileşecez ama oda meme aşığı :))

şimdilik bir tanesi iyi durumda bakalım ötekini iyileştirmeye çalışıyorum.


aman amma uzun yazdım ben bile sıkıldım.

biz 4 buçuk olduk bile.zaman çok hızlı geçiyor.anlamıyorum ne zaman doğdu ve ne zaman bu büyüdü.

çok güzel duygular yaşıyorum beraber.oğlum maşallah çok uslu bir bebek 40 çıkasıya kadar sesini duymadık bile.sonraki günlerde biraz duyduk ama çok mülayim bir bebeğim var,çok nazlı,çok alıngan :))))


oğlumun adı OSMAN EFE oldu ben hiç istemedim halada istemiyorum,babasıda biliyor istemediğimi napalım oldu iste :((

adıyla seslenmedim şimdiye kadar hiç bilmiyorum yakıştıramadım ben oğluma ismini söylemek içimden gelmiyor.

geçen hastanede hemşire soruyor adı ne diye kalakaldım bir iki saniye.....


23 Ekim 2009 Cuma

ÇOK ŞÜKÜR DÜĞÜNÜ ATLATTIK......VEEEEE BÜYÜK SÜRPRİZZZZ

çok şüküe beklenen gün geldi ve abimin düğününüğ doğum yapmadan gördüm.benden başka etrafımdaki herkez panik içindeydi düğün gününe kadar hiç kalkmamak üzere yattım ki düğünü görebileyim diye.allahıma çok şükür ki bir sorun olmadan düğünü görebildim.
ama gelelim düğünden sonraki 4.güne yani ayın 14 üne.
kemerden yola çıktık eşimle çarşamba kontrolümüz için.yolda giderken belime hamileliğim boyunca olmayan ufak ufak ağrılar olmaya başladı.Ben biraz anlar gibi oldum eşime bebek bu gün gelecek galiba dedim dalga geçtiğimi düşündü eşim.:))))tabii bu arada çantamızıda illa alalım diye tutturanda eşim :)))
doktora geldiğimizde doğumun yavaş yavaş başladığını öğrendik tabii ben çok geçirdim.hazır değildim manevi olarak.böyle düşünmemiştim hiç.
sancılarımın şuan için azolacağımı ve saat 23 e kadar gezip gelebileceğimize söyledi.eksikleriniz varsa onları alon dedi.bizde çarşıya gittik tabii.bilmiyorum benim gibi kaç kişi ardır acaba gezerek doğum bekleyen.
23 te hastaneye geldik.doktor tekrar muayene ettei ve yarın öğleni bulur yavaş ilerliyor dedi.abimle yağmur yanımızdaydı öyleyse biz gidelim yarın sabah geliriz dediler bizde tatam dedik.gittiklerinden yarım saat sonra su geldi ve harşey bir ande ilerlemeye başladı.
hemen annemleri ve kayın validemleri aradık gelin diye.Annenm görmeden anne olamazdım :(((
neyseki yetişti annem.saat 1 de yanımdaydı,sancalıar sıklaşmaya başlamıştı.saat 4 e kadar inanılmaz sancılarım arttı.benki sürekli normal doğum isterdim ama saat 4 te arayın artık doktoru ben vazgeçtim sezaryan istiyorum diye tutturdum.Dr.geldi yarım saat bana dil döktü ben vazgeçtim doğumrmıycam diyormuşum ağrıdan :)) nasıl olacaksa :)))
yalvardım ne olur dye en son tamam epidudal iğne takalım biraz ağrı keselim dedi ama bu ağrıyla 10 dk hareketsiz duramazsın takamayız yani dedi.tamam dedim söz durucam.sözümdede durdum ve saat 5 te iğne takıldı.6 kadar titreye titreye doğum hanede uyumuşum.6 da yine hisstemeye başladım sancıları yine yalvarıyorum sezeyan diye ama olmaz bu saatten sonra dediler.
saat 6;45 de sancılar dindi ve oğluşuma kavuştum.

çok güzel bir duygu allahım herkeze yaşatsın olmayanlarada verdin inşallah.
annelik duygusu çok kutsal bir duygu annem seni daha iyi anlıyorum şimdi.
yaptığım aksiliklere ağlıyorum anneme kestiğim eşlere ağlıyorum durup durup şimdi.oğluma bakıp bakıp ağlıyorum.inanamıyorum halaaaasanki hep yanımdaymış gibi geliyor.sanki ben hep anneymişim yabancı değilmişim gibi bu duyguya.çok şükür allahıma çok şükür ki bana bu yüce duyguyu tattırdı.
işte böyle artık ÇOK DUYGUSAL BİR ANNEYİMMMMMMMM

7 Ekim 2009 Çarşamba

evlilik yıldönümü,istirahat,erken doğummmmm

Çok himal ediyorum blogumu farkındayım ama oluyor ne yapayım.hep bir yerlerden bi şeyler çıkıyor.resimler biraz baştan aşağı oldu ama olsun.bayramdan başlayayım.
benim eşim plaj ve bar işlettiği için bizim bayramımız seyranımız olmuyor.zaten akrabalarımızın çoğuda izmir ve ankarada olunca bze bayram gibide gelmiyor hiç bir zaman ucundan bucağından bazen yakalıyoruz bayram sevincini.
bayramda önce kayınvalidemlerde kahvaltı yaptık sonrada annemlere geçtik.kısaca bayramlaştıktan sonra eşim işine döndü bende annemlerde kaldım. ikinci gün yine eşim olmadan kayınpederim bizim yaylaya gezmeye götürdü.güzeldi aslında dönüşte vadide yemem yedik,biraz iidik tabii güneş batınca.
burası annemlerin bahçesi.....





burasıda yayla mağara 20 mt.yerin aşağısı.zorda olsa indim çıktım merakımdan.

Gelelim geçen çarşamba olan doktor kontrolümüze.eşim işi gereği yetişemedi ben kardeşim annem gittik.son zamanlarda yani en son drç kontrolünden sonra benim yürümem zorlaşmaya başlamıştı.ama ben normalde her hamile böyle olur diye düşündüm kendimce.Dr gittiğimizde şikayetim olup olmadığınız sordudoktorumuz.bende yürümem zorlaştı dedim.gel bakalım bebek nasıldedi ultrasonda.yatar yatmaz ultrasonda bebeğin kafasının rahime çok yaklaştığını fark etti doktor.normalde geçenki kontrolde rahim açıklığını ultrasonla ölçmüştü ama bu sefer bebeğin kafasından dolayı ölçemedi.normalde bu kadar aşağıda olmaması gerektiğini söyledi.
yüzünü göremiyceyekmiyiz dedim.bebek hazneye yerleşmiş dönmüyor dedi.
başka bir usg ile rahim içi muayene yapacağız dedi.o usg de ise rahimin normal olması gereken 3 cm. açıklığın bende 2 cm. geldiğini gördü.ben iyice panikl oldum .ama dr.bendende heycanladı.
Sonrasında el ile muayenede bebeğin kafasını hissedince gerçekten çok ciddi durumdasın ve yataktan kalkmamak üzere 1 ay istirahat dedi.Normalinde bu kadar aşğıda olmaması gerekiyormuş.Ama bizim bebeğimiz hem erken döndüğğünden hemde galiba stresten çabuk çıkmak istiyormuş.
Dr. öyle söyleyince aldı beni bir korku.lavabı dışından yataktan kalkmam gerekliymiş.yine bir sürü kasılma önleyici ilaç.sandozlar ve bebek erken doğum riskine karşı 4 adet bebeğin akciğerinin gelişmesi için iğne.
İğnelerimiz oldum.istirahatimide elimden geldiğince yapmaya çalışıyorum.şimdilik beklemedeyiz.Bazen sancı değilde sızılar geliyor.ama dr.5 dk. ara ile gelmeden doğum olmaz dedi.
bu gün yine kontrolümüz var.inşallah bebek yukarı çıkmıştır.
bu istirahatın arasında birde bizim evlilik yıldönümümüz vardı(04.10.2008).geçen sene nikahımızdan sonra yemek yediğimiz yeri tercih ettik bu senede.Tabii ben evde yattığımdan dolayı planladığım hiç bir şeyi yapamdım.

eşimde sağ olsun restauranta rezervasyon yaptırıken merdiven çıkamadığımı söylememiş.yukarıda biz hazırlanan masayı göremeden havuz başında tekrar masa hazırlnadı bize.biraz rahatsız oldu benim için ama olsun bi hatura olarak kalacak.
resimlerde çok kötü çıkmışım.tombiş bi şey.......


gece lierleyim 23 ü gösterince benden bu kadar dedim oğlumu daha fazla yoramam.zaten arabadan inip 20 mt bile yürümedim ama bizimki yine kasıklarıma vurmaya başladı.

masamızda eşimin rcasıyla 3 tane gülümüz vardı.ben sandımki oğlumuz ben ve eşim için.meğerse öyle değilmiş.bir tane düşünmüş ama çok boş gelir demiş.sonradan 3 tane yani tek olsun demiş.bunun anlamıda sen benim için teksin demekmiş.bilmiyorudm öğrendim ii oldu :))))


hele bu resimde resmen dudaklarım köfte gibi olmuş.ben fark edemiyorum yüzümün şiştiğini ama beni görenler dudaklarımın çok şiştiğini söyliyorlar.doğumdan sonra kiloları versemde dudaklar kalsa olmassssmıııı?????
işte böyle yatağa yapışmış şekilde yaşayacağız bir müddet.
bu arada unutmadan cumartesi günü abimin düğünü var.ve ben oynayamayacağım yada oynayıp düğünden sonra doğuma giderim herhalde :)))))
dr kontrolümüz inşallah iyi geçer.doktordan sonrada düğün için elbise alımı var.