23 Ekim 2009 Cuma

ÇOK ŞÜKÜR DÜĞÜNÜ ATLATTIK......VEEEEE BÜYÜK SÜRPRİZZZZ

çok şüküe beklenen gün geldi ve abimin düğününüğ doğum yapmadan gördüm.benden başka etrafımdaki herkez panik içindeydi düğün gününe kadar hiç kalkmamak üzere yattım ki düğünü görebileyim diye.allahıma çok şükür ki bir sorun olmadan düğünü görebildim.
ama gelelim düğünden sonraki 4.güne yani ayın 14 üne.
kemerden yola çıktık eşimle çarşamba kontrolümüz için.yolda giderken belime hamileliğim boyunca olmayan ufak ufak ağrılar olmaya başladı.Ben biraz anlar gibi oldum eşime bebek bu gün gelecek galiba dedim dalga geçtiğimi düşündü eşim.:))))tabii bu arada çantamızıda illa alalım diye tutturanda eşim :)))
doktora geldiğimizde doğumun yavaş yavaş başladığını öğrendik tabii ben çok geçirdim.hazır değildim manevi olarak.böyle düşünmemiştim hiç.
sancılarımın şuan için azolacağımı ve saat 23 e kadar gezip gelebileceğimize söyledi.eksikleriniz varsa onları alon dedi.bizde çarşıya gittik tabii.bilmiyorum benim gibi kaç kişi ardır acaba gezerek doğum bekleyen.
23 te hastaneye geldik.doktor tekrar muayene ettei ve yarın öğleni bulur yavaş ilerliyor dedi.abimle yağmur yanımızdaydı öyleyse biz gidelim yarın sabah geliriz dediler bizde tatam dedik.gittiklerinden yarım saat sonra su geldi ve harşey bir ande ilerlemeye başladı.
hemen annemleri ve kayın validemleri aradık gelin diye.Annenm görmeden anne olamazdım :(((
neyseki yetişti annem.saat 1 de yanımdaydı,sancalıar sıklaşmaya başlamıştı.saat 4 e kadar inanılmaz sancılarım arttı.benki sürekli normal doğum isterdim ama saat 4 te arayın artık doktoru ben vazgeçtim sezaryan istiyorum diye tutturdum.Dr.geldi yarım saat bana dil döktü ben vazgeçtim doğumrmıycam diyormuşum ağrıdan :)) nasıl olacaksa :)))
yalvardım ne olur dye en son tamam epidudal iğne takalım biraz ağrı keselim dedi ama bu ağrıyla 10 dk hareketsiz duramazsın takamayız yani dedi.tamam dedim söz durucam.sözümdede durdum ve saat 5 te iğne takıldı.6 kadar titreye titreye doğum hanede uyumuşum.6 da yine hisstemeye başladım sancıları yine yalvarıyorum sezeyan diye ama olmaz bu saatten sonra dediler.
saat 6;45 de sancılar dindi ve oğluşuma kavuştum.

çok güzel bir duygu allahım herkeze yaşatsın olmayanlarada verdin inşallah.
annelik duygusu çok kutsal bir duygu annem seni daha iyi anlıyorum şimdi.
yaptığım aksiliklere ağlıyorum anneme kestiğim eşlere ağlıyorum durup durup şimdi.oğluma bakıp bakıp ağlıyorum.inanamıyorum halaaaasanki hep yanımdaymış gibi geliyor.sanki ben hep anneymişim yabancı değilmişim gibi bu duyguya.çok şükür allahıma çok şükür ki bana bu yüce duyguyu tattırdı.
işte böyle artık ÇOK DUYGUSAL BİR ANNEYİMMMMMMMM

7 Ekim 2009 Çarşamba

evlilik yıldönümü,istirahat,erken doğummmmm

Çok himal ediyorum blogumu farkındayım ama oluyor ne yapayım.hep bir yerlerden bi şeyler çıkıyor.resimler biraz baştan aşağı oldu ama olsun.bayramdan başlayayım.
benim eşim plaj ve bar işlettiği için bizim bayramımız seyranımız olmuyor.zaten akrabalarımızın çoğuda izmir ve ankarada olunca bze bayram gibide gelmiyor hiç bir zaman ucundan bucağından bazen yakalıyoruz bayram sevincini.
bayramda önce kayınvalidemlerde kahvaltı yaptık sonrada annemlere geçtik.kısaca bayramlaştıktan sonra eşim işine döndü bende annemlerde kaldım. ikinci gün yine eşim olmadan kayınpederim bizim yaylaya gezmeye götürdü.güzeldi aslında dönüşte vadide yemem yedik,biraz iidik tabii güneş batınca.
burası annemlerin bahçesi.....





burasıda yayla mağara 20 mt.yerin aşağısı.zorda olsa indim çıktım merakımdan.

Gelelim geçen çarşamba olan doktor kontrolümüze.eşim işi gereği yetişemedi ben kardeşim annem gittik.son zamanlarda yani en son drç kontrolünden sonra benim yürümem zorlaşmaya başlamıştı.ama ben normalde her hamile böyle olur diye düşündüm kendimce.Dr gittiğimizde şikayetim olup olmadığınız sordudoktorumuz.bende yürümem zorlaştı dedim.gel bakalım bebek nasıldedi ultrasonda.yatar yatmaz ultrasonda bebeğin kafasının rahime çok yaklaştığını fark etti doktor.normalde geçenki kontrolde rahim açıklığını ultrasonla ölçmüştü ama bu sefer bebeğin kafasından dolayı ölçemedi.normalde bu kadar aşağıda olmaması gerektiğini söyledi.
yüzünü göremiyceyekmiyiz dedim.bebek hazneye yerleşmiş dönmüyor dedi.
başka bir usg ile rahim içi muayene yapacağız dedi.o usg de ise rahimin normal olması gereken 3 cm. açıklığın bende 2 cm. geldiğini gördü.ben iyice panikl oldum .ama dr.bendende heycanladı.
Sonrasında el ile muayenede bebeğin kafasını hissedince gerçekten çok ciddi durumdasın ve yataktan kalkmamak üzere 1 ay istirahat dedi.Normalinde bu kadar aşğıda olmaması gerekiyormuş.Ama bizim bebeğimiz hem erken döndüğğünden hemde galiba stresten çabuk çıkmak istiyormuş.
Dr. öyle söyleyince aldı beni bir korku.lavabı dışından yataktan kalkmam gerekliymiş.yine bir sürü kasılma önleyici ilaç.sandozlar ve bebek erken doğum riskine karşı 4 adet bebeğin akciğerinin gelişmesi için iğne.
İğnelerimiz oldum.istirahatimide elimden geldiğince yapmaya çalışıyorum.şimdilik beklemedeyiz.Bazen sancı değilde sızılar geliyor.ama dr.5 dk. ara ile gelmeden doğum olmaz dedi.
bu gün yine kontrolümüz var.inşallah bebek yukarı çıkmıştır.
bu istirahatın arasında birde bizim evlilik yıldönümümüz vardı(04.10.2008).geçen sene nikahımızdan sonra yemek yediğimiz yeri tercih ettik bu senede.Tabii ben evde yattığımdan dolayı planladığım hiç bir şeyi yapamdım.

eşimde sağ olsun restauranta rezervasyon yaptırıken merdiven çıkamadığımı söylememiş.yukarıda biz hazırlanan masayı göremeden havuz başında tekrar masa hazırlnadı bize.biraz rahatsız oldu benim için ama olsun bi hatura olarak kalacak.
resimlerde çok kötü çıkmışım.tombiş bi şey.......


gece lierleyim 23 ü gösterince benden bu kadar dedim oğlumu daha fazla yoramam.zaten arabadan inip 20 mt bile yürümedim ama bizimki yine kasıklarıma vurmaya başladı.

masamızda eşimin rcasıyla 3 tane gülümüz vardı.ben sandımki oğlumuz ben ve eşim için.meğerse öyle değilmiş.bir tane düşünmüş ama çok boş gelir demiş.sonradan 3 tane yani tek olsun demiş.bunun anlamıda sen benim için teksin demekmiş.bilmiyorudm öğrendim ii oldu :))))


hele bu resimde resmen dudaklarım köfte gibi olmuş.ben fark edemiyorum yüzümün şiştiğini ama beni görenler dudaklarımın çok şiştiğini söyliyorlar.doğumdan sonra kiloları versemde dudaklar kalsa olmassssmıııı?????
işte böyle yatağa yapışmış şekilde yaşayacağız bir müddet.
bu arada unutmadan cumartesi günü abimin düğünü var.ve ben oynayamayacağım yada oynayıp düğünden sonra doğuma giderim herhalde :)))))
dr kontrolümüz inşallah iyi geçer.doktordan sonrada düğün için elbise alımı var.

7 Eylül 2009 Pazartesi

SANCILAR....NST....KORKU




Uzun zaman oldu yine farkındayım ama elimde değildi bu sefer gerçekten


bebeğim 30. haftasında bana sancılar yaşatmaya başladı.Sol kasığımın üzerine inanılmaz bir ağrı giriyordu geçen hafta needeyse 1 saatte bir falan ağrı giriyordu.ve beni iki büklüm etmeye yetiyordu acısı.

öncesine gelirsek.ben bizim mahallenin pazarına gitmiştim gündüz yürüyüş olsun diye,Akşamınada iftardan sonra görümcem illa dondurma yiyelim deyince 2 km.uzuklığı yürüyerek gidip geldik ettimi sana 4 km.dönüşte resmen bacaklarımı kalıramaz olmuştum ama zor yürüyordum.eve zor attım kendimi.tabii o gece ağrıdan uykusuz geçti.

ertesi gün hemen doktorumu aradım gelmem gerektiğini ve NST ye bağlanmam gerektiğini söyledi.NST yi daha önce duyardım ama ne olduğu tam olarak bilmiyordum.nst ye bağlanınca sancılar yüksek çıktı.hemen yatış dedi doktorum.en büyüğünden bir serum,kalçadan bir iğne ve ağızdan bir hap.6 saat kadar yattıktan sonra tekrar nst ye bağlandık.biraz düşme gösterdi sancılar.

Doktorum normalde seni 4-5 gün yatırmam gerekir ama psikolojinin bozulmaması için ayaktan tedavi yapıcaz dedi ve 2 tane değişik hap verdi.6 saat arayla yarım yarım içiyorum hapları.Biraz çarpıntı yapıyor doktorumda demişti zaten haberin olsun panik olma diye.

3 gün sonra tekrar kontrole gittik sancılar yine var ama ilk günkü gibi değil.Bbebek erken dönmüş bizim ve bayaa aşağıdaymış,Bu yüzdende sürekli yatmam fazla yürümemem,merdiven çıkmamam ve ağır bir şeyler kaldırmamam gerekiyormuş.

Şimdilik allaha çok şükür bebeğimde bende iyiyiz.Ben 73 kilo oldum yani 13 kilo aldım baştan beri.Bebeğimde 1650 kg. oldu.Normaline göre biraz toplu bir bebekmiş.son ayda ben ve bebeğim çok hızlı kilo almışız.Doktor bu hızla gidersek normal doğum biraz zor olur ona göre dedi ve şekerimde yüksek çıktığı için ikisine bağlı olarak perhiz verdi.

İlk günler uydum ama şimdi çok uyamıyorum :)))

Oğluşum çok hareketli,gece bile durmuyor.artık hareketleri dışarıdan kıyafetimin üzerinden bile görülebiliyor.çok hoşuma gidiyor içimde hareket etmesi :))
şimdilik bu kadar.unutmadan duygu yoğunluklarım halen sürüyor.galiba uzun bir süre devam edecek .....

18 Ağustos 2009 Salı

28 haftalık olduk bile....

işte karşınızda benim minik oğluşummmmmm.allahım nazarlardan saklasın inşallah.....


ilk üç ay bayaa uzun gelmişti bana.sanki hep 3 ylık kalacakmışız gibi yaşamıştım.ama 2.üç ay çok hızlı geçti ve biz 7 aylık olduk bile...


inanamıyorum bazen anne olacağıma oğlum içimde kıprdadıkça daha çok benimsiyorum.hele son bir ayda iyice harehetlendi.ne zaman uyuyor anlamıyorum.heop harelet halinde.hatta tekmeler artık sertleşti.:))))

bazen canımı yakıyor,ama hoşumada gidiyor :))

benim oşum 5 aylıktan beri bana bilinçli cevaplar veriyor.ben onunla sürekli konuşuyorum oda bana dinlediğine dair hareketler yapıyor.ilk denediğimde çok şaşırmıştım.bi kaç kere daha deneyince rastlantı değil bilinçli olduğunu anladım.

çok gariptirki benim sevmediğim insanları oda sevmiyor.onarın yanında bana hiç tepki vermiyor.Ama yanımda çocuk sesi yada küçük dayısının sesi olursa o zaman tutmayın oğluşumu,bir hareketler sormayın.

Küçük kardeşim erdeniz 2 aylıktan beri dayım napıyomuş falan diye göbeğimi sevdiği için galiba onun sesini daha çok tanıyor.

ben yine uzun zaman kayboldum bbiliyorum ama sıcaklarla başım dertte.2-3 kere baygınlık geçirdim ve bir gece hastanede yattım.son 15 gündür iyi gibiyim.tansiyon problemim an aza indi gibi.yarında şeker yüklemesi yapılacak bakalım....

unutmadan doktorumuz askere !!! gittiğinden dolayı biz doktor değiştirdik.ama iyiki askere gitmiş ve biz şimdiki doktorumuzla tanışmışız.Antalya anadolu hastanesinin doktoru dr.zeki bey İnanılmaz motive ediyor insanı ilk gittiğimde moralim aşırı bozuktu ve ağlama krizinden yeni çıkmıştım.o kadar çok ilgilendiki ve o kadar çok konuyu açığa kavuşturduki şuan ağlamalarım en aza indirgendi :))

hamileliğimin başndan beri 12 kilo aldım.inşallah 3 kilo falan alıp doğuma gidebilirim. çok fazla fotograf çekilemiyorum maleseff hele bu ay ya bir ya iki tane var.ama bu aydan sonra bayaa uğraşıcam hatıra olması için.

elimdekileri ekleyeyimde fark varmı bakım bakalım.

son olarakta plajımızdan bir akşam üzeri görüntüsüyle bitiriyorum.

14 Temmuz 2009 Salı

son değişiklikler

son 1 ay içerisinde hatta 1 hafta içerisinde 2 kere ankaraya gidildi gelindi düğünler için.ama çok yoruldum .çok.

epeyce uzun yola gitmek istemiyorum.ben halen hamileliğime alışamadım.halen koşuyorum zıplıyorum ama bu gün anladım ağırlığımı.

belim ağrımaya başladı ve bacaklarıma kramplar giriyor ufak ufak. bloggerda sorun var galiba her resim eklememde ekran dönüyor.resim ekleyemiyorum.GÖbeğim baya şişti 6 aylık olduk allahın izniyle.

tekmelerimiz son sürrat gidiyor.oğlum bana tepkiler vermeye başladı.sabah ve akşam konuşuyorum anında tekmeler başlıyor.zaten doktorumuzda artık bilinçli hareketler yapmaya başlar bu aydan sonra dedi.

bu gün kötü bir haber aldım.benim doktorum devlet hastanesinde çalışyor ama ben özeline gidiyorum.Normalde doktorumuza gittiğimizde ilk muayeneden önce özel hastaneye geliebiliyomusunuz biz orda doğumu istiyoruz dedik.tabii tabii geliyorum dedi.

ama bu gün bir arkadaşımdan duydum gelmiyormuş.hemen aradım bugün dr bey ben bir şey duydum diye evet dedi artık yeni alınan bir kararla gidemiyoruz özel hastanelere dedi.ssk ve bağkur ödemiyormuş hastane dışından gelen doktor masrafını ve o hastanenin doktoru girmediği için doğumuda.

resmen vurulmuşa döndüm 6 aydır aynı doktora gidiyoruz o takip ediyor diye.




mecburen antalya anadolu hastanesinde iyi bir doktor var arkadaşlarımız tavsiye ettiler ona başlamayı düşünüyoruz.doğumuda orda yapıcam büyük ihtimalle.bir sorun olmazsa.
cuma günü ufak çaptı baygınlıklar geçirdim.tansiyonum çok yükselmiş
hayatımda ben12,9 tansyonum olduğunu hatırlamıyorum normalde benim 9,5 falan seyr eder.acilde bir saat yatırdılar bei doktorum gelene kadar.doktorum kan ve idrar teti istedi hemen kanım bayaa düşmüş,doktor normal artık dedi tansiyonun yükselmesi bebek için normalden fazla kan pompalıyor kalbin dedi.ama bana başından savıyo gbi geldi.gelecek hafta antalyadaki doktorda tamamen kontrolden geçmeyi düşünüyorum.
dün yine oldu tansyon alışkanlık yapıyor galiba. :((


yeni resimler eklemek isterdim ama benim pcd kayıtlı bunlar eşimde kayıtlı olanlar.
bi dahaki posta inşallah.
ağlama nöbetlerim halen devam ediyor.bütün gece hatta sabaha kadar bile ağlayabiliyorum bazen.elimde değil kendi kendine oluyor.
galiba tansiyonda buna bağlı :(((


unutmadan 68 kilo oldum bu aylarda daha fazla kilo alabilirmişim,dikkatli olmam lazımmmmm.
tombul tombul oldum yaaaaaaa.....

18 Haziran 2009 Perşembe

AĞLAMA MODUNDAYIM


Ağlama modundayım son ğç gündür sabah kalkıyorum ağlıyorum,kahvaltıda ağlıyorum,ütü yapıyorum ağlıyorum,yatıyorum ağlıyorum,

Neler oluyor anlamıyorum hamileliktenmi acaba diyorum ama galiba hem hamilelik hemde yalnızlık.Eşim bu aralar o kadar çok kendini işine verdiki ben varmışım yokmuşum,hamileymişim farkında değil.gece 3 te eve geliyor. bir saat tv seyrediyor.sonra yatıyor sabah 11-12 de kalkıyor,Duş alıp işe geri gidiyor.Gündüzde sadaca bir sefer napıyosun diye arıyor.

Ben gündüzleri babamın iş yerindeyim yanımda annem babam var,bütün gün benim moralimi yüksek tutmak için elinden geleni yapıyor ikiside,

Annem 2 hafta önce ayağını çatlattı değnekle yürüyor.Dün akşam üzeri ben kendimi kötü hissdiyorum diye beni sahile yürüyüşe götürdü ayağının o haline rağmen.

Evde çok yalnızım.Yanıma gel diyo çoğu zaman eşim ama yanına gidincede yine işinden başını kaldırmıyor.

Dün akşam üzeri aradım benim canım sıkılıyor beni gezdir diye,Tamam dedi antalyaya götüreyim.Ama antalya benim skıntımı gidermezki büyük migros mağazası var alış veriş merkezi oraya git vitrinlere bak,kalabalıktan bunal daha çok delir geri dön.Sıkıntın geçmesin.

E o raya diyorum hayır diyosun buraya diyorum hayır diyosun diyor.Ben gezmek istemiyorum ilgi istiyorum.Benimle ilgilen istiyorum,


dediğim gibi son 3 gündür yüzüm gözüm şiş ağlamaktan,O uyurken bile ağlıyorum ama göstermiyorum.
neler oluyor,niye ben böyleyim anlamıyorum.....

10 Haziran 2009 Çarşamba

İŞTE HAMİLE PEMBİŞ....


Kısa bir not geçiyorum üzerimdeki bluz ve elbise kendi üretimimdir. :)))))

























28 Mayıs 2009 Perşembe

SONUNDA BEBEĞİMİZİN CİNSİYETİNİ ÖĞRENDİK

yine uzun zaman oldu yazmalayalı eminim sayfama girip yeni yazılar göremeyince nerde bu kız yine diyosunuzdur.Buralardayım şehir içinde :))))
Uzun zamandır evde değilim aslında evdeyim ama değilim.Ev bizim için otel gibi oldu.Evlenirken mecburen şimdiki oturduum evi tutmuştuk çok az zaman kaldı diye.O zamanda içime sinmemişti ama yapacak bir şey yoktu.
Evimize bir türlü alışamadık biz.Zaman geçirmek istemiyoruz.Nedenine gelince ev eşimin iş yerine uzak o o yüzden sevmiyor.Bana gelincede bir türlü rahat edemiyorum evde sağ olsun allah eksikliğini göstermesin ama bir karşı komşum var hem dlikten bizi gözetliyor,hemde murat ne zaman evden çıksa pat benim kapıda.Şöyle bir ayaklarımı uzatıpta yatamıyorum anlayacağınız.
Galiba bu yüzdende ben eve alışamadım.Sabah bir çıkıyoruz. akşam 10-11 gibi eve gelip yatıyoruz.Benim günlerim evlenmeden önceki gibi babamın iş yerinde geçiyor.Muratta aynı zaten kendi işini yapıyor.Akşama doğru muratın yanına gidiyorum yemek yiyoruz ve eve geçiyoruz.
Hatta bir keresinde komşumun kapımı çalış nedeni yumuşatıcımın kokusu oldu ve içeri girdi 2 saat sonra gitti :))))
Gelelim bebeğime allaha çok şükür benim ilk aylarda halsizlik dışında çok fazla rahatsızlığım olmadı.şuan 16 haftalık olduk.Yeni yeni bağırsak sesleri çoğalmaya başladı.Bazen hiç olmadık yerde hiç olmadık anda kramp giriyor.Orda öylece kalıyorum bağırmamak için sıkıyorum kendimi.
Hoşuma gidiyor ama bebeğimi hissetmek.Sabahları müzik dinletiyorum ıpot tan bebeğime.Şimdilik bir hareket hissetmiyorum.Bu haftanın sonunda belkide gelecek hafta hissedebilirmişim.
Benim bebeğim biraz çekingen 12 haftada 2 li tarama testi için gittik ultrasona girdik belki cinsiyetinide görürüz diye.Bizim ki içierde o kadar rahatki dönemdi bile görmemiz için sürekli uyuyor.İLk dafa hareket ettiğini gördüğüm için çok heyecanlandım.Elleri, bacakları hatta parmakları bile göründü.Oturmuş sürekli parmaklarını emiyor.Doktor ultrasonu sallayınca uyansın diye kızıyo bu seferde sırtını dönüyor bize.Bazen gelip ultrasona yapışıyor.Sanki bizi görüyor gibi.Ben bebeğimin hareketlerini görünce ister istemez tepki olarak gülmeye başladım.Bir kahkaha atmışımki bebişim çok kötü sıçradı btün parmaklarını açtı korkusundan.Ama bekleneni göremedik.Doktorda bir daha ki sefere dedi. :(((
Sonra tekrar 14.haftada gittik bu sefrde bizimki yüz üstü yatmış yine parmak emiyo uyuyor.Dr yine salladı uyansıon diye bizimki bi esnedi ,gerildi.Bu seferde sırtını döndü.Allahım omurgası balık kılçığı gibi demezmi benim erdenizim.Aldı bizi bi gülme bizimkindi yine tık yok tabii.En son yine yüz üstü döndü yine salladık, tek ayağıyla ultrasona tekme attı bu seferde çok hoşuma gitti çok.Ama yine cinsiyet göstermedi.

Tabi bu arada benim k,lo almamdan dolayı ve bebişimin göstermemesinden dolayı herkez kız bu diyor.

En son 25/05 da 4.ay kontrolünde tam ultrasonu koyunca babaklarını açık yakalıadık ve gördük.Ama ultrasonu fark edince yine bir hamle ile kapattı oğluşum.Ultrasonu hiç sevmiyor sürekli sırtını dönüyor.Ama biz gördük sonunda.
Çok şaşırdık hamile kaldığımdan beri herka senin kızın olacak falan deyince biz iyice kendimizi kıza alıştırmışız.Birden oğlan görünce biraz şaşırdık.Bizim için kız erkek fark etmez ikiside evlat.Aallahım sağlıklı bir evlat versin bize ve dileyen herkeze.
Ama çok şaşırtıcıdır gelen bütün hediyeler erkek bebek içindi :))))

İşte böyle şimdi dükkandayım.Buralar artık iyice ısınmaya başladı.Mecbur kalmadıkça dıarı çıkmıyorum.Akşamları ayaklarımız denize sokuyorum rahatlamamı sağlıyor.

Kiloma gelince 63,8 kiloyum. 3,8 kilosu bebekten sonra olan kilo.Eğer böyle gidersem çok güzel olacak.:)))

Bu benim bilgisayrım olmadığı için resim ekleyemiyorum.Akşama eklerim.

kendinize ii bakın .OĞLUŞUMA isim arıyoruz bilginiz olsun.

benim aklımdaki ''ÇINAR '' ama kesind eğil.

Birinci adı murat istediği için osman olacak (kayınpederimin ismi)

20 Nisan 2009 Pazartesi

BEBEK Mİ ???? GÖBEK Mİ ???? :)))))

Uzunnnn bir kayboluştan sonra tekrar burdayım.Farkındayım çok ara vermişim,elimde olmayan sebeplerden tabii.
Kardeşimin doğum gününde kendi barımızda çekildi bu ve bundan sonraki üç resim.Güzel bir geceydi.onlar eğlenirken bende bir köşede çay içmeyi uygun gördüm. Benim aşık kocam senin bu hallerini ölümsüzleştirmem gerek dedi ve patlattı flaşı....
Düğünden sonra yanlış hatırlamıyorsam ilk dansımız(evdekiler hariç :) )
Gelelim esas konuya BEBEK Mİ? GÖBEKMİ ?
Ben hiç istemesemde plansızlık yüzünden kilolu hamile kaldım.Evleneli 7 ay oluyor.İlk zamanlar gece 1 de 2 de yemek yeyip yatıyorduk ve öğlen 12,1 gibide kalkında 5 ayda tam 10 kilo aldım.Evlendiğimde 50 kilo olan ben hayatımda ilk defa 60 ı gördüm.Kendi kendime zayıflayıp öyle hamile olurum diye düşünürken hatta rejim yaparkan bizim yaramaz aslında çoktan gelmiş.
Böyleliklede ben kilolu hamile kalanlar grubuna katılmış oldum.Resimdende anlaşılacağı üzere göbiş baya bir çıktı.Aşağıdan benim miniş baskı yapınca yukarıdanda göbiş fırlıyor tabii.Millet şsakınlık içinde daha 11 haftalıkken böyle olmasına.
Şimdilik ayda 1 er kilo aldım üçüncü aya girmeme 4 gün var ve 63 kiloyum.Hesaplarıma göre ayda 1 kilocuk almayı başarabilirsem (zor gözüküyor) 9 veya 10 kilo ile doğuma giderim allah izin verirse....
Ben bu arada izmirlere gittimmmm.Bebeğime izmirimi gösterdim.Gitme sebebim benden değildi.Kayınvalidem ve görümcüm almanyaya gitmek istiyor.Almanya vizeside izmirden alınıyormuş işte ben de bu gebeş halimle fırsatı kaçırmayıp izmire gittim.Biraz korktum tabii ama deli cesaretim tuttu.Çok şükür ki bir şey olmadı.Yorgunluktan başka.
Sadece izmire gitmedim.Önce eşimin dayılarının yanına sökeye gittik.Ordan bizi dayısı götürdü izmire.İzmire kadar gelmişkinde konağa gitmek istedim ama dayısının işi olduğu için gidemedim.Malum şuan hiç bir kıyafetim olmuyor üzerime.
Ertesi gün izmirde iimiz bitince yine akraba ziyareti için kuşadasına gittik.Görümcem ve ben biraz çarşıda gezdik.Sökede ki LCW den kendime beli lastikli pantolon aldım.İyikide almışım çok rahat ettim.
En sonda her yolculukta mutlaka yaptığımı yine yaptım tabii bu seferde bebeğimle beraber.Koltuk belime masaj yaparken biraz öne çıktım ne olur ne olmaz diye.Eğlenceliydi ama :)))
Kaybolduğum arada işte ben bubları yaptım.İnşallah tekrar uzun aralar vermem.
En kısa zamanda görüşmek üzere......
Unutmadan şu anda 11 hafta 3 günlük hamileyim )))))