ama gelelim düğünden sonraki 4.güne yani ayın 14 üne.
kemerden yola çıktık eşimle çarşamba kontrolümüz için.yolda giderken belime hamileliğim boyunca olmayan ufak ufak ağrılar olmaya başladı.Ben biraz anlar gibi oldum eşime bebek bu gün gelecek galiba dedim dalga geçtiğimi düşündü eşim.:))))
tabii bu arada çantamızıda illa alalım diye tutturanda eşim :)))
doktora geldiğimizde doğumun yavaş yavaş başladığını öğrendik tabii ben çok geçirdim.hazır değildim manevi olarak.böyle düşünmemiştim hiç.
sancılarımın şuan için azolacağımı ve saat 23 e kadar gezip gelebileceğimize söyledi.eksikleriniz varsa onları alon dedi.bizde çarşıya gittik tabii.bilmiyorum benim gibi kaç kişi ardır acaba gezerek doğum bekleyen.
23 te hastaneye geldik.doktor tekrar muayene ettei ve yarın öğleni bulur yavaş ilerliyor dedi.abimle yağmur yanımızdaydı öyleyse biz gidelim yarın sabah geliriz dediler bizde tatam dedik.gittiklerinden yarım saat sonra su geldi ve harşey bir ande ilerlemeye başladı.
hemen annemleri ve kayın validemleri aradık gelin diye.Annenm görmeden anne olamazdım :(((
neyseki yetişti annem.saat 1 de yanımdaydı,sancalıar sıklaşmaya başlamıştı.saat 4 e kadar inanılmaz sancılarım arttı.benki sürekli normal doğum isterdim ama saat 4 te arayın artık doktoru ben vazgeçtim sezaryan istiyorum diye tutturdum.Dr.geldi yarım saat bana dil döktü ben vazgeçtim doğumrmıycam diyormuşum ağrıdan :)) nasıl olacaksa :)))
yalvardım ne olur dye en son tamam epidudal iğne takalım biraz ağrı keselim dedi ama bu ağrıyla 10 dk hareketsiz duramazsın takamayız yani dedi.tamam dedim söz durucam.sözümdede durdum ve saat 5 te iğne takıldı.6 kadar titreye titreye doğum hanede uyumuşum.6 da yine hisstemeye başladım sancıları yine yalvarıyorum sezeyan diye ama olmaz bu saatten sonra dediler.
saat 6;45 de sancılar dindi ve oğluşuma kavuştum.
annelik duygusu çok kutsal bir duygu annem seni daha iyi anlıyorum şimdi.
yaptığım aksiliklere ağlıyorum anneme kestiğim eşlere ağlıyorum durup durup şimdi.
işte böyle artık ÇOK DUYGUSAL BİR ANNEYİMMMMMMMM